بررسی اثر بخشی روان درمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش افسردگی مبتلایان به سوگ پیچیده

مقدمه: فقدان یک پدیده ی انسانی عمومی است. اما مردم با درجات مختلف به سوگ و سوگواری پاسخ می دهند. ابراز آن در بین افراد متفاوت و با ابرازهایی که به ترتیب از افسردگی به خشم و سپس به کناره گیری می رسد سوگوار می شوند. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر بخشی رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش افسردگی مبتلایان به سوگ پیچیده بود .روش تحقیق: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش راکلیه مراجعهکنندگان به مراکز مشاوره شهرستان کاشمر در سال 1393 ، که بر اساس DSM‐V‐TRتشخیص سوگ پیچیده دریافت کردهاند، بودند. نمونه پژوهش شامل30 نفر مرد و زن بود که از بین داوطلبین شرکت در پژوهش، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. (هر گروه15نفر). زنان و مردان گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه تحت آموزش به شیوه روان درمانی مبتنی بر کیفیت زندگی قرار گرفتند. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک بود. داده ها توسط نرم افزارSPSS‐22 و روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات افسردگی شرکت کنندگان گروه آزمایش – کنترل برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون با 99 درصد اطمینان معنی دار می باشد P < 0/01 میزان تاثیر این مداخله 0/43بوده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان دادکه رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر کاهش مولفه های افسردگی نشانه های شناختی، عاطفی و جسمانی مبتلایان به سوگ پیچیده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، داغ دیدگی ، سوگ پیچیده ، رواندرمانی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی