بررسی اثربخشی آموزش حل مسیله بر نگرش به مواد مخدر در دختران نوجوان دارای والد معتاد بجنورد

زمینه و هدف: هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش حل مساله بر نگرش به مواد مخدر در دختران نوجوان دارای والد معتاد شهر بجنورد بود. مواد و روش کار: در این مطالعه که به صورت شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، از بین 19 مدرسه راهنمایی به صورت خوشه ای 4 مدرسه راهنمایی انتخاب شد سپس از بین دختران نوجوان دارای والد معتاد در محدوده ی سنی 12-14 سال مشغول به تحصیل در این 4 مدرسه به صورت نمونه گیری تصادفی50 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش 25 نفر و کنترل 25 نفر جایگزین شدند. از مقیاس نگرش به مواد مخدر دلاور و رضایی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. مراحل مداخله بر اساس دستورالعمل اجرای جلسات آموزش حل مساله مزدک پور جعفر اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون کلموگروف– اسمیرنوف، آزمونt مستقل، آزمون لوین، و آزمون کواریانس و با استفاده از نرم افزارspss انجام شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت حل مساله به طور معنی داری موجب کاهش نگرش مثبت به مواد مخدر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردیده است. نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که آموزش مهارت حل مساله بر میزان نگرش به مواد مخدر در دختران نوجوان دارای والد معتاد تاثیر دارد و باعث کاهش نمرات نگرش مثبت به مواد مخدر می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مساله ، نگرش به مواد مخدر ، والد معتاد