نقش ذهنیت کارآفرینانه در فرایند کارآفرینی سازمانی شرکت های دانش بنیان

زمینه و هدف: یکی از اساسی ترین زیرساخت های اقتصاد دانشبنیان و پیشنیاز تحقق استراتژی شرکت های دانش بنیان، سرمایه ی انسانی خلاق، نوآور و دانشی است که با توجه به ترکیب جمعیتی کشور ایران و جمعیت بالای جوانان تحصیل کرده و نیروی انسانی به عنوان بزرگترین و باارزشترین سرمایه ی کشور، باید مورد توجه قرار گیردمواد و روش ها: در این پژوهش مروری- تحلیلی به منظور جمع آوری اطلاعات در مورد متغیرها، ازروش کتابخانه ایی استفاده شده است یافته ها: ارضای ذهنیت کارآفرینانه، یک مفهوم واحد نیست و باید آن را مجموعه ای از وظایف، نقشها، ارتباطها و پاداشهای در هم آمیخته ای دانست که همه با یکدیگر رابطه متقابل دارند. بسیاری از نوآوری های سودمند و ثمربخش به طور غیر عمدی یا ندان سته صرفا به خاطر اینکه به نظر می ر سد که نوآوری با ا ستراتژی و قابلیت ا صلی شرکت نامتجانس ا ست توسط مبتکر ایده کنار گذاشته می شود. اغلب اوقات بسیاری از ایده های فن آورانه جدید به خاطر اینکه مجریان فعلی فناوری سازمانی از شناسایی و معرفی آن ممانعت می کنند، توسعه نخواهد یافت. چنین مشکلاتی نه جدید و نه منحصر به فرد هستندنتیجه گیری: شرکتهای دارای ذهنیت کارآفرینانه، سطوح بالایی ازرفتارهای خلاقانه، اثرگذار و خطرپذیر را از خود بروز می دهند .آنها موسساتی هستند که این توانایی را دارند تا محیط نامطمین را به نفع خودشان تغییر دهندتشخیص فرصتهای کارآفرینانه،یک فعالیت کلیدی تولید رشد و ثروت بوده و پیامد مشترک یک ذهنیت کارآفرینانه است که در فرایند کارآفرینی سازمانی شرکت های دانش بنیان ، نقش دارد

کلیدواژه ها:

ذهنیت کارافرینانه ، کارآفرینی سازمانی ، شرکت های دانش بنیان