بررسی تغییرات پتانسیل فرسایش بادی در جنوب ایران

اولین قدم حفاظت خاک در مقابل فرسایش، شناسایی وضعیت آن در عرصه موردنظر است. بدین منظور تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات پتانسیل فرسایش بادی و اثر تغییر کاربری اراضی بر آن در جنوب ایران انجام شده است. پس از تعیین واحدهای کاری، با استفاده از تلفیق مدل های اریفر1 و اریفر2 نقشه فرسایش بادی در سال های 1383 تا 1392 تهیه شد. سپس، نتایج با نقشه های کاربری اراضی حاصل از تصاویر ماهواره ای لندست مقایسه گردید. نتایج نشان داد که پتانسیل فرسایش بادی منطقه در طول یک دهه گذشته افزایش داشته و در سال 1392 مناطق دارای پتانسیل رسوب گذاری زیاد افزایش یافته اند. همچنین، افزایش پتانسیل فرسایش خاک، در ارتباط مستقیم با افزایش اراضی کشاورزی ناشی از تغییر کاربری از مرتع به کشاورزی بوده و چرای بیش از حد و تغییر اقلیم از عوامل اصلی کاهش منابع مرتعی است؛ در حالی که شنی شدن نیز در منطقه رو به افزایش است.

کلیدواژه ها:

اریفر ، فرسایش بادی ، کاربری اراضی ، لندست