بهینه سازی تخصیص مکان عناصر با استفاده از الگوریتم های فراابتکاری

یکی از چالش های مطرح در طراحی برد های الکترونیکی قرارگیری محل قطعات در مکان مناسب از برد می باشد. این مسیله موجب بهبود مسیریابی و سادگی طراحی برد خواهد شد. در این میان مدل ریاضی مسیله تخصیص درجه دوم (QAP) یکی از روش های مدل سازی در راستای قرارگیری قطعات در مکان مناسب طراحی برد میباشد. در واقع مدل QAP بر تخصیص مجموعه ای از تجهیزات ، ماشین ها یا واحدها به مجموعه ای از مکان ها یا فعالیت ها، با حداقل هزینه می پردازد، که در آن هر عامل یک منبع منحصر به فرد با ظرفیت محدود ارایه می کند. در این نوع مسیله هدف، تخصیص هر تسهیل به یک مکان می باشد به طوری که در آن هزینه کل حداقل گردد. در این تحقیق سعی به آن است با استفاده از الگوریتم های فرابتکاری (الگوریتم های ترکیبی) بتوان هزینه اختصاص مجموعه ای از تسهیلات که در مکان مشخصی واقع شده اند را به حداقل رساند. روش پیشنهادی روی مجموعه داده QAPLIB اجرا گردید که در آن نتایج حاصل نشان میدهد که ترکیب الگوریتم های GA و SA در مقایسه با روش های قبلی از دقت بهتری برخوردار است . معیارهای ارزیابی گواه بر آن است که الگوریتم ترکیبی معرفی شده در این پژوهش، دارای دقت بیش از 90٪ میباشد که این میزان از سایر الگوریتم های موجود دارای دقت بالاتری میباشد.|

کلیدواژه ها:

الگوریتم های ابتکاری ، الگوریتم های فراابتکاری ، مسیله تخصیص درجه دوم ، مدل QAP