بررسی رابطه فضای آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول مدارس دختران منطقه 19 تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فضای آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول مدارس دختران منطقه 19 تهران انجام شد . روش پژوهش به صورت توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و دانش آموزان دوره متوسطه اول مدارس دختران منطقه 19 تهران بود که تعداد آنان 17 مدیر به روش سرشماری و 359 نفر دانش آموز با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق ساخته ضوابط و معیارهای طراحی فضای آموزشی بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون بود . نتایج پژوهش نشان دادند که بین فضای آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح 05 / 0 رابطه معنی داری وجود دارد همچنین بین تجهزیات و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح 05 / 0 رابطه معنی داری مثبت وجود دارد. همچنین بین امکانات رفاهی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح 05 / 0 رابطه معنی داری مثبت وجود دارد ولی بین معماری کلاس های درس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در سطح 05 / 0 رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین تجهیزات آموزشی پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول است

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، تجهیزات و امکانات آموزشی ، معماری کلاس های درس ، امکانات رفاهی ، پیشرفت تحصیلی