بررسی و ارایه راهکارها جهت اجتماع پذیری فضاهای عمومی مطالعه موردی: پارک شفق

ایجاد فضاهای عمومی پاسخی مناسب در جهت رفع نیازهای اجتماعی انسان می باشد. اجتماع پذیری فضاهای عمومی از عوامل موفقیت فضا محسوب می شود. بر همین اساس شناسایی عوامل تاثیرگذار بر اجتماع پذیری و اولویت بندی آن ها برای فضاهای عمومی ضروری به نظر می رسد. در همین راستا پارک شفق محله یوسف آباد تهران به عنوان نمونه ای موفق که توانسته است در مقیاس های مختلف به نیازهای افراد پاسخگو باشد، موردبررسی قرارگرفته است. در این مقاله سعی بر آن است مولفه های موثر بر اجتماع پذیری مورد ارزیابی قرار گیرد و سپس بر اساس نتایج حاصل شده بتوان راهکارهایی برای فعال کردن و حضور مردم را در فضاهای اجتماع گریز پارک شفق فراهم کرد. روش تحقیق به کار رفته توصیفی-تحلیلی و با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسشنامه است که با بررسی نتایج حاصل از میزان اثرگذاری مولفه ها و میزان اجتماع پذیری محدوده های مختلف پارک پرداخته شد. نتایج نشان داد موثرترین عامل اجتماع پذیری امکان دسترسی و ارتباط می باشد. این مولفه چه در سطح خارج از فضا و چه در سطح روابط و دسترسی های داخلی فضای پارک از اهمیت بالایی در بین مردم برخوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی ، تعامل اجتماعی ، اجتماع پذیری ، پارک شفق