آسیب شناسی اخلاق در کلام شاعران انقلاب اسلامی و ادب پایداری در مقایسه با شعر کلاسیک

در سراسر دنیا و در میان تمام مردم اخلاق مولفه ای است که میان انسان ها ارتباط ایجاد می کند. آنگونه که هرچه به اخلاق انسانی نزدیک می شویم از رذایل و صفات نکوهیده دور شده، این موضوع ضامن سلامت روابط انسان ها با یکدیگر می گردد. اخلاق یکی از مفاهیمی است که چه در بین گذشتگان و چه میان انسان های نسل های بعد، روابط انسانی ایجاد و تقویت کرده؛ البته نباید فراموش کرد که در گذشته اخلاق مولفه های شناخت دیگری در مقایسه با امروز و نسل انقلاب داشته.آنچه در همه گیتی، پیوند عمیق و گفتمان فرهنگی میان انسان ها ایجاد می کند اخلاق پسندیده است و فراموشی این مقوله مهم سبب شکاف در جوامع شده و آسیب هایی بر پیکر روابط انسانی وارد نموده است. پرسش نویسنده این است که آیا مولفه های اخلاقی در جوامع انسانی، متفاوت بوده یا اینکه راه های استفاده از اخلاق انسانی، گوناگون است و همین موضوع سبب وارد آمدن آسیب به روابط حسنه در تمام جهان شده راقم این سطور، قصد دارد تا با تاکید بر شعر چند شاعربلندآوازه، به آسیب شناسی شعر ادبیات پایداری و انقلاب اسلامی در مقایسه با کلام گذشتگان بپردازد. انقلابیونی که با تبلیغ مقاومت در برابر ظلم، ادبیات پایداری را ساختند و با شگردهای منحصر به فرد، به انقلاب اسلامی رسیدند. کوشش بر آن است با شیوه مطالعه کتابخانه ای و روش توصیفی-تحلیلی، مولفه اخلاق را در کلام شاعران ادب پایداری و انقلاب اسلامی و کلاسیک مورد واکابی قرار داده، تفاوت این دو را پاسخ گوید.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، آسیب شناسی ، شعر کلاسیک ، شعر انقلاب ، مولفه های تشکیل دهنده