تاثیر جایگاه شاه بر اندیشه دینی در ایران عصر ساسانی (با تاکید بر دین زرتشت)

هنگامی که حکومت ساسانیان به دست اردشیر بابکان تاسیس گشت، اساس آن بر قدرت و تقدس شاه بنا گردید. تقدس شاه، با فره ایزدی او جنبه قانونی به خود گرفت. اندیشه فره ایزدی شاه ریشه در اعماق تاریخ ایران زمین داشت، بنابراین شاهان ساسانی در طول چهار قرن پادشاهی خویش بر ایران نماینده خداوند بر روی زمین به شمار می رفتند. تلاش ساسانیان برای تشکیل یک قدرت نیرومند با رسمیت یافتن دین زرتشتی و حاکمیت دین و دولت، میدان را برای رشد و تکامل و ایجاد تشکیلات قوی و در حقیقت قدرت شاهنشاه و نیروی موبدان به هم پیوسته بودند.شعار همراهی دین و دولت، اتحاد و یکپارچگی را در کشور تامین کرد و همین خط مشی دولت ساسانی بود که تا آخر عهد آنها استحکام داشت. مقاله حاضر به بررسی جایگاه شاه در دین زرتشتی و ایران باستان را از نظر جامعه شناسی مورد نقد و بررسی قرار داده است که شاه به عنوان سایه فره ایزدی چه نقشی در جامعه ایران باستان داشته است.