بنیادهای عرفانی اندیشه ملاصدرا در قلمرو حکمت متعالیه
محل انتشار: سومین کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 362
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT03_073
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
حکمت متعالیه صدرایی در اندیشه های عارفان مسلمان ریشه دارد. از منظر صدرالدین شیرازی تنها از طریق اهل سلوک و عرفان میتوان به درک حقیقت دست یافت و به همین دلیل روش ایشان مبتنی بر کشف و شهود برهانی با تاکید بر آیات و روایات می باشد. ایشان تحت تاثیر اندیشه های عارفانی نظیر ابن عربی و شاگردانش توانسته است نظریه اصالت وجود را تاسیس نماید. در مساله وحدت وجود دارای دو دیدگاه مراتب تشکیکی وجود و وحدت شخصیه وجود است که در دیدگاه دوم بشدت از تعالیم ابن عربی تاثیر پذیرفته، همچنین در مساله معاد نیز ضمن بیان اقسام تناسخ تحت تاثیر دیدگاه ابن عربی در موضوع تجسم اعمال، یک قسم از تناسخ را که نوعی مسخ ملکوتی نامیده پذیرفته است. ایشان همچنین نظریه بسیط الحقیقه کل الاشیاء را با بهره گیری از آموزه های عرفانی نظیر آنچه ابن عربی پیرامون ظهور اشیاء و عینیت حق تعالی با اشیاء بیان کرده، ارایه نموده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داود محمدیانی
استادیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه پیام نور، ایران