حفظ باروری حین شیمی درمانی به کمک آنالوگ هورمون آزاد کننده گونادوتروپین(GnRH (در مقایسه با شیمی درمانی به تنهایی در مبتلایان به سرطان پستان.

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 443

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED09_091

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

زمینه: اگرچه بهره گیری از رژیم های شیمی درمانی در درمان مبتلایان به سرطان پستان با پیش آگهی مطلوبی همراه بوده است، در زنان واقع در سنین باروری می تواند با عوارض مهمی همچون عدم قاعدگی و تخمک گذاری به مدت طولانی، از دست دادن قدرت باروری و کاهش احتمال بارداری خودبخودی در آینده همراه باشد. مطالعات در زمینه بهره گیری از برخی عوامل محرک تخمک گذاری بدون ایجاد تداخل در درمان سرطان، همواره با نتایج متناقضی همراه بوده است.هدف: تعیین و مقایسه اثربخشی آنالوگ های هورمون آزاد کننده هورمون گونادوتروپین ( GnRH ) بر تحریک تخمک گذاری حین شیمی درمانی در مقایسه با عدم دریافت این آنالوگ ها در مبتلایان به سرطان پستان. روش کار: بررسی حاضر مروری بر مطالعاتی بود که با هدف تعیین اثربخشی عوامل آزاد کننده هورمون گونادوتروپین (GnRH ) بر مهم ترین متغیرهای پیامد از جمله الگوی قاعدگی، تخمک گذاری و حاملگی خودبخود انجام شده بود. جستجو در پایگاه های اطلاعات پزشکی به کمک کلید واژه های ، ، Emabase, Cochrane Libraryو MEDLINE, انجام شد.agentsکلیهمطالعاتGnRHمرتبطpregnancyدراینزمینه تاspontaneousتاریخسپتامبرreserve2013استخراجشدهovarianوازمیان آنها،preservationتنهاکارآزمایی reproductionهایبالینیتصادفی شاهددارmenstrualوانگلیسی resumptionزبانانتخابشدند که اثربخشی اگونیست های را به صورت آینده نگر حداکثر طی یکسال پس از خاتمه شیمی درمانی بر حفظ یا ازسرگیری الگوی قاعدگی طبیعی، حاملگی خودبخود و یا حفظ عملکرد تخمدان (به وسیله سنجش مارکرهای هورمونی) در زنان غیریایسه مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی، ارزیابی کرده بودند.نتایج: در مجموع، 33 مقاله به دست آمد که از این تعداد تنها 7 مقاله بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و بررسی شدند. نتایج نشان داد اختلاف معناداری بین میزان سطوح هورمونی به دنبال تخمک گذاری(5 مقاله) و ازسرگیری الگوی طبیعی قاعدگی(4 مقاله) در زنانی که به طور همزمان حین شیمی درمانی با یکی از آنالوگ های GnRH تحت درمان بودند در مقایسه با شیمی درمانی به تنهایی وجود داشت( (p<0.001، به طوری که سطوح هورمونیFSH و استرادیول/پروژستین و الگوی قاعدگی به ترتیب 2 و 3 ماه زودتر در کسانی که یکی از آگونیست های GnRH را حین شیمی درمانی دریافت می کردند، نسبت به گروه کنترل به صورت الگوی طبیعی بازگشته بود. همچنین، یافته های 6 مقاله نشان داد تعداد زنانی که متعاقب شیمی درمانی دچار نارسایی تخمدان ( به صورت سطوح FSHبالاتر از ( mlU/ ml 40 شده بودند در مقایسه با زنانی که همزمان تحت درمان با این اگونیست ها بودند به طور معناداری بیشتر بود. با وجوداین، در حالی که تنها در یک مقاله، میزان بارداری خودبخودی به دنبال درمان توام با GnRH حین شیمی درمانی نسبت به شیمی درمانی تنها، تفاوت قابل ملاحظه ای دیده شد، در سایر مطالعات تفاوت معناداری برای این متغیر بین دو گروه گزارش نشد که نشان داد احتمال بارداری خودبخودی طی یکسال پس از خاتمه درمان در هر دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای با یکدیگر نداشت.نتیجه گیری: درمان همزمان با یکی از اگونیست های GnRH حین شیمی درمانی در زنان غیر یایسه مبتلا به سرطان پستان، می تواند تا حدودی از نارسایی تخمدان متعاقب شیمی درمانی پیشگیری نماید و سبب ازسرگیری الگوی قاعدگی طبیعی پس از شیمی درمانی شود هرچند بر افزایش میزان احتمال حاملگی خودبخودی تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد.

نویسندگان

سپیده حاجیان

استادیار، دکترای تخصصی بهداشت باروری، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران

پرستو حاجیان

متخصص رادیوتراپی انکولوژی، بیمارستان شهداء تجریش، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران