بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (officinale zingiber (بر رده سلولی 4T1 استخراج شده از تومورهای پستانی موش c/BALB و مقایسه آن با داروی تاکسول

شیوع سرطان پستان در کشورهای در حال توسعه در حال افزایش است و به صورت شایعترین بیماری بدخیم در بین زنان دنیا در آمده است. زنجب یل از جمله مهم ترین گیاهان طبی بوده و بو و طعم خاص آن ناشی از مخلوط زینجرون، شوگااول، جینجرول و روغن های فراری است که 3 درصد وزن زنجبیل را تشکیل می دهند و چربی آن در موش خاصیت ضد س رطانی نشان داده است. مواد و روش ها در این تحقیق عصاره هیدروالکلی را به روش سوکسله به دست آورده و سلول های سرطانی رده 4T1 را از بانک سلولی پاستور تهیه نموده سپس این سلول ها را با عصاره هیدروالکلی زنجبیل و تاکسول تیمار داده و توان زیستی آن ها با تست سنجش تترازولیوم (MTT (بررسی شد و تغییرات مورفولوژیکی نیز با تست پروپیدیوم آیوداید انجام شد. نتایج تاثیر عصاره هیدروالکلی زنجبیل بر سلول های سرطانی رده 4T1 وابسته به دوز و زمان بوده و باعث افزایش قدرت سایتوتوکسیسیتی تاکسول می گردد. بحث و نتیجه گیری عصاره هیدروالکلی زنجبیل، اثر سمیت سلولی بر روی سلول های سرطانی رده (4T1 (داشته و می تواند تاثیر داروی تاکسول را افزایش دهد، به طوری که با افزایش رقت عصاره به همراه داروی تاکسول میزان کشندگی سلول های سرطانی به میزان قابل توجهی افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

تاکسول ، سرطان پستان ، سمیت سلولی ، عصاره زنجبیل