بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلی مارین بررده سلولی T1 4 استخراج شده از تومورهای پستانی موش BALB/c

زمینه و هدف: امروزه افزایش چشمگیری برای شناسایی ترکیبات فعال درمانی و پیشگیری کننده بر علیه سرطانپستان وجود دارد. سیلی مارین ترکیب فلاونوییدی پلی فنلی مشتق شده از گیاه خارمریم می باشد که یک آنتیاکسیدان قوی و ضد التهاب بوده و به عنوان یک داروی شناخته شده در درمان بیماری های کبدی استفاده می شود.سیلی مارین ترکیبی از فلاونولیگنان های مختلف است که مهم ترین آنها سیلی بین است. هدف از مطالعه حاضربررسی اثر سیلی مارین بر رده سلولی T1 4 و مقایسه آن با داروی شیمی درمانی تاکسول است. مواد و روش ها: رده سلولی T1 4 از انستیتو پاستور تهیه و در محیط کشت RPMI حاوی FBS10% کشت داده شد.سلول ها تحت تیمار با غلظت های مختلف سیلی مارین و تاکسول در فواصل زمانی 24، 48 و 72 ساعت در آنکوباتور با CO2 5% گرفتند.توانایی حیات سلول ها با دو روش تریپان بلو و MTT ارزیابی شد. برای بررسی مورفولوژی هسته، رنگ آمیزی با هوخست و PI انجام شد .داده ها با روش آماری آنالیز واریانس دو طرفه و یک طرفهتجزیه و تحلیل شد.یافته ها: سیلی مارین و تاکسول بر روی سلول های سرطانی دارای اثرات سمی قابل توجهی بودند. بررسی تغییراتمورفولوژیک سلول ها نشان داد که در سلول های تیمار شده با تاکسول و سیلی مارین تغییراتی همانند فروپاشی هسته،متراکم شدن و تغییر شکل هسته ا یجاد شده است ،که خود میتواند ناشی از آپوپتوز اتفاق افتاده برای سلول ها باشد.نتیجه گیری: سیلی مارین به صورت وابسته به دوز و زمان قادر به از بین بردن سلول های سرطانی بوده وخواصسایتوتوکسیک آن قابل مقایسه با داروی تاکسول است.

کلیدواژه ها:

سیلی مارین ، T1 4 ، تاکسول ، قابلیت حیات سلول