ارزیابی اثر سایتوتوکسیک تاکسول و عصاره شیرین بیان بر رده سلولی T1 4 استخراج شده از تومورهای پستانی موش BALB/c

زمینه و هدف: در طول دهه های اخیر ترکیبات پیش گیری کننده شیمیایی و شیمی درمانی علیه انواعی از سرطاناز گیاهان متعددی گرفته شده است. گیاه دارویی شیرین بیان به طور وسیعی در پزشکی سنتی برای درمان بسیاری ازبیماری ها استفاده می شده است .مهم ترین ترکیب شیرین بیان یک ساپونین تری ترپن است که گلیسیریزیک اسیدنام دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر سایتوتوکسیک عصاره شیرین بیان بر روی سلول های سرطان پستان انجام گردید.مواد و روش ها:در این پژوهش رده سلولی T1 4 از انستیتوپاستور ایران خریداری شد و سلول ها در محیط RPMI-1640 با 10% سرم جنین گاوی کشت داده شدند .عصاره الکلی به روش پرکولاسیون با استفاده از متانول 80 درصد تهیه گردید.سپس عصاره توسط دستگاه روتاری تغلیظ گردید. با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری میزان گلیسیریزیک اسید موجود در عصاره سنجیده شد. توانایی حیات سلول ها با استفاده از روش MTT و تریپان بلو اندازه گیری شد.مورفولوژی سلول ها با رنگ آمیزی هوخست و پروپیدیوم آیوداید بررسی شد.داده ها با روش های آماری آنالیز واریانس دوطرفه و یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: عصاره ی الکلی شیرین بیان و تاکسول برروی سلول های سرطانی دارای اثرات سمی قابل توجهی بودند.بررسی تغییرات مورفولوژیک سلول ها نشان داد که در سلول های تیمار شده توسط تاکسول و عصاره الکلی تغییراتیهمانند فروپاشی هسته،متراکم شدن و تغییر شکل هسته ایجاد شده است، که خود میتواند ناشی از آپوپتوز اتفاق افتادهبرای سلول باشد.نتیجه گیری: سمیت عصاره و تاکسول منجر به ایجاد تغییرات مورفولوژیکی درسلول های T1 4شد. کاهش قدرت زیستی سلول ها وابسته به دوز و زمان بوده است.

کلیدواژه ها:

رده سلولی T1 4 ، قابلیت حیات سلول ، شیرین بیان ، تاکسول