رویکردهای موفق در حفظ باروری در زنان مبتلا به سرطان پستان

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 398

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICBCMED08_141

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

روش کار: با بررسی مطالعات مرتبط با تکنیک ها/درمان های کمکی باروری درزنان مبتلا به سرطان پستان، به نتیجهگیری و دسته بندی نتایج موفق حاصل از این گونه روشها در این بیماران اقدام گردید.نتایج: با توجه به تاثیرات سوء شیمی درمانی بر ذخیره و عملکرد تخمدان، همه زنان جوان تر از 40 سال با تشخیصسرطان پستان باید توسط متخصصین طب باروری مورد مشاوره قرار گرفته و گزینه های مختلف جهت حفظ باروریبا نظر متخصص انکولوژی به این افراد ارایه شود. به طور خلاصه، زنان مبتلا به سرطان پستان که سن بالاتر از 40سال دارند و تحت درمان با 6 دوره سیکلوفسفامید، متوتروکسات و 5- فلورواوراسیل (CMF) و نیز 6 دوره 5- فلورواوراسیل، دوکسوروبیسین، سیکلوفسفامید (FAC) یا 6 دوره فلورواوراسیل، اپی روبیسین و - 5فلورواوراسیل (FEC) قرار می گیرند نسبت به بیماران جوان تر از 40 سال با با دوزهای کمتر درمان در معرض بالاترین میزان آمنوره به دنبال شیمی درمانی قرار دارند. گزینه های مختلف برای حفظ باروری در آینده برای این بیماران عبارتند از: الف- برای بیماران با درمان ادجوان: 1- ابتدا تحریک تخمک گذاری با اگونسیت های گنادتروپین (FSH) و سپس استحصال و فریز کردن تخمکهای مناسب با یا بدون بارور نمودن تخمک، 2- فریز نمودن بافت سالم تخمدان، 3- ترکیبی از درمانهای فوق به همراه بهره گیری از یک عامل غیر استروییدی مهارکننده انزیم اروماتاز مانند لتروزول که در مقایسه با کلومیفن عوارض سیستمیک کمتری داشته و احتمال چندقلویی نیز به دنبال آن کمتر گزارش شده است،4- بهره گیری از اگونسیت های هورمون آزاد کننده گونادوترپین (GnRH a) یک هفته پیش از شروع شیمی درمانی جهت تحریک تخمک گذاری با رویکرد شعله ورسازی در بیماران با پاتولوژی منفی از نظرگیرنده هورمونی.ب- دربیماران با درمان نیو ادجوان: در بیماران با پاتولوژی منفی از نظر گیرنده هورمونی رویکردها همانند موارد فوق است، اما در بیماران با پاتولوژی مثبت ، تحریک تخمک گذاری با گنادتروپین ها و یا اگونیست های GnRH نبایدانجام شود. تمامی تکنیک های فوق باید حداقل دو هفته پیش از شروع شیمی درمانی انجام گیرد.نتیجه گیری: حفظ باروری در زنان جوان مبتلا به سرطان پستان با کمک تکنیک های کمکی باروری به امری ممکنمبدل شده و با موفقیت های زیادی همراه بوده است اما در هر حال باید توجه داشت که اینگونه تکنیکها نباید سبب بهتویق افتادن درمان بیماری و یا به مخاطره افتادن سلامت بیماران گردد.

نویسندگان

سپیده حاجیان

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی