بررسی منظرشهری برای کودکان

هر شهر پایدار شهریست که درآن به رفع نیازهای همه شهروندان توجه کرده باشد که محیط زندگی و پیام های وابسته به آن می تواند تاثیرات مهمی در سلامت فیزیکی، ذهنی، روحی و اجتماعی همه ساکنین داشته باشد. از طرفی همه انسان ها از لحاظ جسمی با هم برابر نیستند، که در نحوه استفاده آن ها از امکانات و خدمات تاثیر می گذارد؛ یکی از ملزومات رشد و توسعه جامعه، تامین بستر کالبدی مناسب در جهت ایجاد فرصت های برابر برای همه افراد و اقشار آن جامعه به منظور تحرک و جابجایی در سطح شهر و دسترسی فردی به فضاهای عمومی و شهری است. در این بین کودکان بیش از سایر اقشار جامعه مورد غفلت قرار گرفته است. برنامه ریزی سیستم های شهری و ارایه خدمات متناسب با کودکان یکی از وظایف برنامه ریزان ومدیران می باشد که متاسفانه مغفول واقع شده است. همچنین توجه به ایجاد محیطی مناسب برای رشد کودک و آشنایی با نیازها و سرشت فطری او، زمینه رشد درست شخصیتی و تربیتی او را به عنوان نسل سالم فردا وعامل پیوند نسل های گذشته وآینده فراهم می آورد که توجه به طراحی فضاهای بازی کودکان اولویت کمتری را در فضاهای شهری داشته است و با توجه به اهمیت بازی و نقش آن در پرورش شخصیت کودک، لزوم توجه به فضاهای بازی کودکان پیش از پیش احساس می شود. اهمیت این محیط کالبدی با مناسب سازی فضاهای بازی و با ایجاد فضاهای جدید در نزدیکی محل سکونت می تواند سهم بزرگی را در رشد کودکان فراهم آورد. در راستای تخصیص حق شهروندی به کودکان ورسیدگی به خواسته ها ونیازهای آن ها، امروزه شهردوستدارکودک مورد توجه برنامه ریزان و دست اندرکاران امورشهری قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، کودک ، طبیعت ، شهر دوستدار کودک