ارایه اصول و معیارهای طراحی شهری محله دوستدار کودک (نمونه موردی: محله نارون شیراز)

امروزه باگسترش میل به شهرنشینی و توسعه روزافزون شهرها، کمبود محله های شهری مطلوب، سالم، امن، پاسخگو و برآورده کننده نیاز های گروه های اجتماعی مختلف، بیش از هر زمان دیگری به دیده می آید. از اینرو سازگار کردن محله های شهری کنونی با با نیاز های استفاده کنندگان از آنها، در کانون توجه کارشناسان معماری، برنامه ریزی شهری و طراحی شهری قرار گرفته است. واضح است که فضاهایموجود در محله های شهری در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی کودکان و نوجوانان شهر، نقش منحصر به فردی دارند. چرا که کودکان اهمیت بسیار زیاد و نقش موثری در شکل دادن آینده و فردای جامعه دارند. اگر چه امروزه سازمان های متعددی در سراسر دنیا برای حمایت حقوق کودکان تاسیس شده است که به دنبال برطرف کردن نیازهای این قشر از جامعه می باشد اما با این وجود هنوز کودکان زیادی در سراسر دنیا با مشکلات زیادی از قبیل: عدم امنیت در محل زندگی، مسایل بهداشتی، کمبود فضاهای مناسب باارزش و مورد توجه کودکان و ... مواجه هستند. در واقع ایده شهر دوستدار کودک به منظور پاسخگویی به این مشکلات به وجود آمده است. با توجه به آنچه گفته شد این تحقیق بر آن است تا با استفاده از روش های تحقیق توصیفی تحلیلی و موردی و شیوه های تحقیق مرور متون و منابع و مشاهده به ارایه اصول و معیار های طراحی شهری محله های دوستدار کودک بپردازد. به این منظور محله نارون شیراز به عنوان مورد پژوهی این تحقیق انتخاب شده و ضمن تحلیل یکپارچه آن بر اساس اصول طراحی شهری محله دوستدار کودک، راهبرد ها و سیاست های باز طراحی آن بر اساس این اصول ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

کودک ، طراحی شهری دوستدار کودک ، محله دوستدار کودک ، محله نارون شیراز