بازتعریف کتابخانه بر مبنای تحلیل فرصت های حاصل از عصر دیجیتال

کتابخانه از جمله فضاهایی است که از زمان پیدایش تاکنون تحولات بسیاری یافته است. با ظهور تکنولوژی اطلاعات و امکان دسترسی به داده ها در هر زمان و هرمکانی، جایگاه کتابخانه به عنوان فضایی که دلیل وجودی اش گردآوری مجموعه کتاب ها و فراهم نمودن امکان دسترسی به آن هاست، با چالش های فراوانی روبرو گشت. مقاله حاضر تاثیرات انقلاب الکترونیک را بر معماری کتابخانه مورد بررسی قرار داده و به این مساله می پردازد که در شرایط موجود چه رویکردی را می توان اتخاذ نمود. برای دست یابی به هدف مذکور در این نوشتار از راهبرد تحلیلی در رویکردی استنتاجی استفاده شده و داده ها از طریق بررسی و تحلیل اسناد (کتب، مقالات، آمارها، گزارش های موجود و...) گردآوری شده اند. یافته ها حاکی از آن است که در روزگارانی که به نظر می رسد انقلاب الکترونیک مشغول ذوب همه جامدات است، کتابخانه اگر بخواهد پتانسیل خود را در افزودن ارزش به ماموریت پیشرفت علمی_فرهنگی جامعه و حرکت با آن به سوی آینده به انجام برساند، باید با ترکیب گذشته (مجموعه های چاپی) و حال (فن آوری اطلاعات جدید) بازتعریف شود، به گونه ای که با در آغوش گرفتن فرصت های حاصل از انقلاب الکترونیک به مکانی پویا برای یادگیری و تعامل مبدل گردد. ادغام فن آوری اطلاعات بیشتر از تهدید مفهوم سنتی کتابخانه، می تواند به کاتالیزوری تبدیل شود که کتابخانه را به یک مرکز فکری حیاتی و اساسی تر زندگی در جوامع امروز تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

بازتعریف ، کتابخانه عمومی ، انقلاب الکترونیک ، عصر دیجیتال ، نهاد اجتماعی