همسازی اقلیم در معماری شهرک گلسار کلانشهر رشت

مفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهزیستن خانواده و طرح های اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. به عبارت دیگر مسکن چیزی بیش از یک سرپناه صرفا فیزیکی است و کلیه خدمات و تسهیلات عمومی لازم برای بهزیستن انسان را شامل می شود و باید حق تصرف نسبتا طولانی و مطمین برای استفاده کننده آن فراهم باشد. ضرورت توجه به شرایط غالب اقلیمی در یک طیف زمانی دراز مدت می تواند عاملی تعیین کننده در نوع و مکانیسم فعالتی های انسانی (اعم از فعالیت های کشاورزی، ساختمانی، صنعتی و...) و شرایط سکونتگاهی وی باشد. در همین راستا، تصمیم بر سکونت در یک محل و نیز سبک معماری خانه مسکونی و مصالح به کار گرفته در ان می تواند در ارتباط تنگاتنگی با شرایط قرار داشته باشد.انواع آب و هوا و تغییرات سالیانه یا فصلی آن، انسا نها را در جهت ساختن و بوجود آوردن انواع فضای زیستی خود، به ایجاد نقاط مسکونی در رابطه با نوع آب و هوای محیطی که در آن زندگی می کنند، ملزم ساخته است. نقش درجه حرارت در پای گیری و توسعه شهرها و نقاط مسکونی، تاثیر بسزایی دارد. درجه حرارت بالا، نوع خاصی از شهرها و روستاها و اماکن مسکونی را ایجاب می کند. نوع مسکن در اقلیم های مرطوب با خشک تفاوت اساسی دارد. میزان بارندگی با نوع سقف و جنس آنها در ساختمان و طول و عرض کوچه ها و شیب طبیعی محلات شهری و حتی فرم گیری ساختمان ها، رابطه مستقیمی دارد. بالا یا پایین بودن درصد رطوبت و همچنین باد از جمله عوامل موثر میباشند میزان رطوبت در رابطه با جنس مصالح ساختمان و فشردگی یا گسترده بودن آن، قابل تامل است. همچنین باد در تغییر و تعدیل درجه حرارت و شرایط آب وهوایی و استقرار مسکن در نقاط مناسب یا نامناسب، تاثیر شگرفی دارد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، عوامل جغرافیایی ، اقلیم ، رشت