رابطه بین مهارت های حل مساله با تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین مهارت های حل مساله با تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اصفهان در سال تحصیلی 95 - 96 به روش توصیفی همبستگی انجام شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مدارس متوسطه ناحیه 2 شهر اصفهان به تعداد 4500 نفر بودند. بر اساس فرمول حجم نمونه کوکران ) 351 ( نفر به عنوان نمونه آماری برآورد شد. ابتدا به روش خوشه ای از بین مناطق 12 گانه اصفهان، مناطق 2 و 4 انتخاب گردید سپس به روش تصادفی منظم نمونه گیری انجام شد. ابزارهای مورد استفاده، سه پرسشنامه معتبر و پرکاربرد مهارت های حل مساله هپنر و پترسن ) 1982 ،) پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا 1 )(CCTST ( 1990 ( توسط فاسیون و فاسیون و پرسشنامه خلاقیت تورنس ) 1979 ( بودند. روایی صوری پرسشنامه ها توسط تعدادی از اساتید مشابه با نمونه آماری تایید شد و پایایی آن ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ( 78 / 0 ( ،) 80 / 0 ( و ) 77 / 0 ( برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از آزمون های رگرسیون چند گانه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس انجام شد . نتایج نشان داد که بین مهارت های حل مساله با تفکر انتقادی رابطه معنی دار وجود دارد، بین مهارت های حل مساله با خلاقیت رابطه معنی دار وجود دارد، بهترین پیش بینی کننده تفکر انتقادی بعد نفوذ آرمانی و بهترین پیش بینی کننده خلاقیت بعد ترغیب ذهنی بود. بهترین پیش بینی کننده تفکر انتقادی بعد ملاحظات فردی و بهترین پیش بینی کننده خلاقیت بعد انگیزش الهام بخش بود.

کلیدواژه ها:

مهارت های حل مساله ، تفکر انتقادی ، خلاقیت ، دانش آموزان