ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های دیجیتال در برابر خطای نرم مبتنی بر روش های تزریق اشکال

امروزه سیستمهای دیجیتال به صورت گستردهای در زندگی روزمره انسانها و در کاربردهای حساس و بحرانی مورد استفاده قرار گرفته است. از طرف دیگر، پیشرفت فناوری و کاهش ابعاد ترانزیستورها، موجب ایجاد مشکلات جدیدی برای طراحی و ساخت تراشه های الکترونیکی و در نتیجه، سیستمهای دیجیتال شده است. از جملهی مهمترین این مشکلات، افزایش آسیب پذیری این سیستمها در برابر خطای نرم ناشی از برخورد ذرات پرانرژی و در نتیجه، کاهش قابلیت اطمینان این سیستمها میباشد. با افزایش مقیاسپذیری و کاهش ابعاد قطعات، حساسیت مدارها و در نتیجه سیستم های دیجیتال در برابر خطای نرم افزایش یافته است. بنابراین، نیاز به ارایه روشهایی به منظور ارزیابی قابلیت اطمینان و تحمل پذیری سیستم های دیجیتال در برابر خطای نرم احساس میشود. تاکنون روشهای بسیاری به منظور ارزیابی تحملپذیری سیستم های دیجیتال در برابر خطای نرم ارایه شده اند. در این مقاله، برخی از روشهای مبتنی بر تزریق اشکال که تاکنون به منظور ارزیابی قابلیت اطمینان سیستمهای دیجیتال در برابر خطای نرم ارایه شده اند، معرفی مینماییم

کلیدواژه ها:

سیستم های دیجیتال ، قابلیت اطمینان ، تحمل پذیری اشکال ، تزریق اشکال ، اشکال گذرا ، خطای نرم ، نرخ خطای نرم