بررسی برهمکنش تنش آبی و سیلیس بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری و کاربرد سیلیس در مراحل مختلف رشد بر شاخص های زراعی و عملکرد دانه برنج رقم طارم محلی آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دشت ناز ساری اجرا شد. قطع آبیاری به مدت 15 روز در چهار مرحله ی ابتدا، اواسط و انتهای پنجه دهی (آغازه گل آذین) و مرحله 50 درصد گلدهی به عنوان عامل اصلی و سه مقدار سیلیس 0 ، 500 ، 1000 کیلوگرم سیلیس خالص در هکتار که 15 روز قبل از نشاء مصرف شد به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد قطع آبیاری در مرحله ی ابتدای پنجه زنی موجب کاهش معنی دار طول خوشه، تعداد خوشه در متر مربع و تعداد خوشه چه در خوشه و در نتیجه افت شدید عملکرد دانه (329/22 گرم در متر مربع) گردید. قطع آبیاری در اواسط پنجهزنی باعث کاهش وزن هزار دانه شد. بیشترین تعداد خوشه در متر مربع و حداکثر عملکرد دانه ( 408/78 گرم در متر مربع) در تیمار قطع آبیاری مرحله 50 درصد گلدهی حاصل شد. بر اساس نتایج این تحقیق، مرحله ابتدای پنجهدهی به قطع آبیاری بسیار حساس است، زیرا باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد میشود.

کلیدواژه ها:

برنج ، قطع آبیاری ، سیلیس ، شاخصهای زراعی ، عملکرد دانه