بازیابی تاثیر آموزشهای زیست محیطی باغ های گیاه شناسی بر ارتقاء رابطه دو سویه انسان با محیط زیست در راستای حفاظت از محیط زیست بومی

حفظ و نگهداری فضاهای سبز در محیط شهری، جنبه بسیار مهمی از تحقق هدف بهبود کیفیت محیط زیست و داشتن شهری قابل زیستن است که به لحاظ محیط زیست و اقتصاد، پایدار باشد. از آن جایی که انسان به عنوان یک عامل موثر و اثر پذیر در محیط زیست، در تغییرات آن نیز سهم بسزایی دارد، آگاه- ساختن و آموزش او در رابطه با پیامدهای تغییرات اکوسیستمی، تاثیر بسزایی در حفاظت از محیط زیست بومی دارد. توجه به فضای سبز، هم از دیدگاه تامین نیازهای زیست محیطی شهرنشینان و هم از نظر تامین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن، جایگاهی درخور اهمیت دارد. بدین جهت، ایجاد احساس مسیولیت در عموم مردم جهت دستیابی به محیط زیستی سالم و تعهد به حفظ محیط زیست برای نسلهای آینده، امری بسیار مهم تلقی میشود. چنانچه یکایک افراد جامعه بر ضرورت حفاظت از محیط زیست، آگاهی یابند، میتوان گام هایی بلند در راستای توسعه پایدار برداشت. از اینرو، آموزش زیست محیطی و افزایش سطح آگاهیهای عمومی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، جهت متوقف نمودن حرکت پرشتاب نابودی محیط زیست و طبیعت، راهحلی جدی و موثر قلمداد میشود. در این میان، باغهای گیاهشناسی نیز علاوه بر رویکردهای دیگر، میتوانند در روند برنامه های آموزش های زیست محیطی، تاثیر بسزایی داشته باشند. در این پژوهش، سعی بر آن است تا با روش تحلیل منطقی و روش اسنادی به بازیابی تاثیر آموزشهای زیست محیطی باغ های گیاه شناسی بر ارتقاء رابطه دو سویه انسان با محیط زیست در راستای حفاظت از محیط زیست بومی بپردازد.

کلیدواژه ها:

آموزش زیست محیطی ، باغ های گیاه شناسی ، انسان ، حفاظت ، محیط زیست بومی