برنامه ریزی و مکان یابی اردوگاه های اسکان موقت بازماندگان زلزله مورد پژوهش: شهر بجنورد

مطالعات در زمینه مدیریت پس از بحران نشان داده است که بازگشتن به شرایط عادی به ویژه در مناطق شهری و توسعه یافته تر امری پیچیده و دشوار است. از مهم ترین دلایل این پیچیدگی عوامل متعددی همچون سطح بالایی از مناطق ویران شده، تشکیلات دیوان سالاری حاکم بر روند ساختمان سازی و تعداد بالای افراد بی خانمان و حادثه دیده می باشد که در این حالت است که موضوع سرپناه اضطراری و موقت به میان می آید.کشور ایران با درصد بالایی از مناطق با خطر بالای زلزله مواجه است. شهر بجنورد نیز از این قاعده مستثنا نیست. لذا با توجه به این شرایط ویژه ای که شهر بجنورد در آن قرار دارد، شرایط دشوار پس از بحران در آن قابل پیش پینی است. لذا پژوهش پیش رو بر آن است تا نیاز مسکن بازماندگان از زلزله ای احتمالی را پیش بینی و با تلفیق برنامه ریزی صحیح و اصولی و مدیریت بحران تسهیلات لازم جهت شناخت مکان های مناسب اسکان موقت ایشان و نحوه آن بعمل آورد بطوری که در صورت وقوع حادثه امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. بدین منظور مکان یابی و همچنین ارزیابی توزیع مکان ها با توجه به معیارهایی چون مولفه های اجتماعی ، کالبدی عملکردی، طبیعی و با بهره جستن از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) صورت گرفته است. و در نهایت با تلفیق داده ها نواحی مستعد برای مکان گزینی اردوگاه های اسکان موقت و سایت های بهینه به جهت ایجاد این اردوگاه ها تعیین گردیده است.

کلیدواژه ها:

اسکان موقت ، برنامه ریزی ، مدیریت بحران ، مکان یابی