ارایه طرح منظر شهری براساس سنجش مولفه های آسایش بصری در فضاهای شبانه (نمونه موردی: محدوه حسینیه اعظم زنجان)

امروزه آسایش بصری از مولفه های مهم و اساسی محیط های انسان ساخت بویژه در فضا های شهری به شمار می رود. همانطور که محیط داخلی زیست انسان (خانه) بایستی از زیبایی برخوردار باشد محیط بیرونی(شهر) نیز باید زیبا و دارای کیفیت های بصری باشد بنابراین اهمیت بررسی موضوع آسایش بصری و نقش کیفیت های محیطی در ارتقای و بهبود منظر شهری آشکار می گردد. این پژوهش به ابعاد مختلف مولفه های آسایش بصری و تاثیر آن بر منظر شهری و با تاکید بر عناصری چون روشنایی، رنگ، کیفیت محیطی، بدنه، کیفیت بنا، دسترسی و... پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی- تبیینی بوده که با استفاده از روش گرد آوری اطلاعات به شیوه میدانی و کتابخانه ای، تجزیه و تحلیل داده ها انجام گرفت. در روش میدانی با استفاده از روش برداشت و تکمیل پرسش نامه اطلاعات گردآوری شد. حجم نمونه جامعه مورد مطالعه (محله حسینیه زنجان)، با استفاده از روش کوکران 30 عدد پرسشنامه می باشد که داده های گردآوری شده در نرم افزار SPSS پیاده شد و با استفاده از آمار خی دو و تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات صورت گرفت. نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل نشان می دهد که بهبود مولفه های آسایش بصری تاثیر متقابل و دوسویه ای را بر منظر شهری گذاشته و کاهش این مولفه های آسایش بصری موجب اغتشاشات بصری محیط می شود.. سپس در فصل آخر به تدوین چشم انداز – اهداف و راهکارها ، بمنظور ارتقاء مولفه های آسایش بصری و همچنین جهت منظر سازی مناسب محیط پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

فضا ، منظر شهری ، کیفیت ، آسایش بصری ، شهر زنجان (محله حسینیه)