پارامترهای خلاق فضاهای شهری

آگاهی از فضاهای شهری توسط عموم و متخصصان سایر رشته ها از قبیل معماری و طراحی شهری، یک فرآیند خودبخودی از تجربه و به خاطر سپردن نمادهای مشخص است. یک درک کننده ی فضای عمومی به صورت ناخودآگاه یک نقشه ی ذهنی از گرایش (جهت دهی) و شناسایی در یک فضا را ایجاد می نماید، باور نکردنی ترین تجارب فضایی ( مربوط به احساسات ) در حافظه نگه داشته شده اند و در نهایت برای ارزیابی کیفی فضا مورد استفاده قرار گرفته اند، این نقشه ی داخلی به طور قابل توجهی در ادغام رابطه ی انسان با محیط و در ارزیابی هویت شهرها و مکان های آنها مشارکت می نماید. هویت شهری و اجتماعی به ایجاد یک ارتباط مثبت بین مردم برای شهر و معروفیت فضاها، جاها و مکان های خاص کمک می کند. در تعریف هویت شهر، معماری به نام ایگور مارکو بر ارزیابی کیفی محیط تاکید می کند، یعنی ایده ی نام تجاری شهر ( تصویر شهر، لقب شهر) او می گوید که این نه تنها در نظریه، بلکه در فاز مفهومی کار او هم استفاده می شود. هویت شهر نه تنها از لحاظ معماری بلکه از لحاظ روانشناسی نیز ایجاد شده است، مردم باید به عنوان یک هویت جدید یا تغییر یافته در نظر گرفته شوند، و این امر نمی تواند برخی مواقع صرفا توسط معماری یا طراحی شهری انجام شود، لازم است که یک مفهوم خلق شود که بتواند یک نگرش راهبردی در مورد شهر ایجاد کند. این چیزی است که هر شهری در حال حاضر دارد، این موضوع فقط مبنای معماری یا شهری نیست، بلکه در مورد وجود یک شهر یا تفاوت آن با شهرهای دیگر است.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، نقشه ی ذهنی ، ارزیابی کیفی فضا ، هویت شهر ، روانشناسی