بررسی تاثیر واکس پلی اتیلن در بهبود عملکرد مخلوط آسفالتی گرم در محور بیرجند-قاین

در این مقاله به بررسی تاثیر واکس پلی اتیلن در بهبود عملکرد مخلوط آسفالتی گرم پرداخته می شود. برای این کار از مقدار واکس پلی اتیلن بین 0.05 تا 0.15 درصد وزنی روسازی آسفالتی نمونه گیری شده شامل 0.05، 0.07، 0.09، 0.11، 0.13 و 0.15 درصد استفاده شده است. آزمایش خستگی برای سه نوع مخلوط آسفالتی با دانه بندی مختلف در دماهای مختلف شامل 0، 5، 10، 15 و 20 درجه سانتی گراد و فرکانس های بارگذاری 0.1، 0.5، 1، 5 و 10 هرتز انجام شده است. با افزایش دما و فرکانس بارگذاری میزان افت ضخامت روسازی تحت آزمایش افزایش می یابد از این رو ضخامت روسازی پس از انجام آزمایش کمتر می شود. نتایج آزمایش خستگی نشان می دهد در مورد هر سه مخلوط مسلح شده با واکس پلی اتیلن، ضخامت روسازی پس از انجام آزمایش برای 0.09 درصد بیشینه است. یعنی افت ضخامت روسازی تحت آزمایش خستگی کمینه است و این نشان دهنده درصد وزنی بهینه واکس پلی اتیلن اضافه شده به مخلوط آسفالتی گرم است.

کلیدواژه ها:

واکس پلی اتیلن ، مخلوط آسفالتی گرم ، عمر خستگی ، ضخامت روسازی ، عملکرد