تبیین ابعاد و مفاهیم معماری پایدار در طراحی مجموعه فرهنگی سینمایی

انقلاب صنعتی و تبعات آن به مرور باعث تخریب محیط زیست انسان گردید؛ مساله ای که تا قبل از انقلاب صنعتی به دلیل نبود عوامل مخرب محیط زیست رابطه ی بین انسان و طبیعت را متعادل ساخته بود. رشد جمعیت، حرکت جامعه به سوی مدرنیته شدن باعث شد که بشر با مشکلات محیطی، اجتماعی و اقتصادی بیشتری روبرو شود. در نیمه دوم قرن بیستم نگرانی های ناشی از افزایش مشکلات زندگی انسان ها، کشورها را بر آن داشت تا به دنبال راهکار و برنامه ای جهت کاهش این مشکلات و به حداقل رساندن آن شوند. در اکثر کشورهای جهان و بخصوص کشورهای توسعه یافته رویکرد معماران در طراحی ساختمان های جدید به سمت پایداری سوق داده شده است با این هدف که تا حد امکان آسیب کمتری به محیط پیرامون خود وارد نمایند؛ اما این رویکرد در کشور ما چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد که تابع عوامل مختلفی همچون مسایل اقتصادی، عدم آگاهی، مسیولیت ناپذیری و غیره می باشد. هدف نگارش این مقاله تعریف و تبیین مفاهیم و شاخص های توسعه پایدار در راستای افزایش کیفیت طراحی ساختمان و به صورت ویژه طراحی مجموعه های فرهنگی سینمایی به روش توصیفی تحلیلی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات این تحقیق مبتنی بر روش مطالعات کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق تاثیر مثبت استفاده از رویکرد پایداری در طراحی مجموعه های فرهنگی سینمایی در جهت ارتقا کیفیت محیطی و اجتماعی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مجموعه فرهنگی سینمایی ، ابعاد توسعه پایدار