بررسی الگوهای معماری زمینه گرا در طراحی اقامتگاه کوهستانی (جوانرود کرمانشاه)

امروزه به دلیل نگرش غلط، معماری ایران دچار بی هویتی و در حال از دست دادن پیشینه های ارزشمند خود می باشد. در چنین شرایطی لزوم توجه به ساخت و سازه ای مطابق با اصول معماری و طراحی زمینه گرا به شدت احساس می شود. معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحی می کند، در نتیجه ساختمان جزء کوچکی از طبیعت خواهد بود. در این نوع معماری هر بنایی براساس زمینه های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، کالبدی و اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد. پیام معماری زمینه گرا توجه به محیط کالبدی پیرامون اثر معماری است و نشان می دهد که این توجه می تواند هم برای خود اثر معماری و هم برای زمینه عاملی مثبت و تقویت کننده باشد. همچنین توجه به اقلیم و شرایط اقلیمی می تواند راهی برای رسیدن به معماری زمینه گرا باشد. لذا هدف از این پژوهش که با مطالعه و روش تحقیق کیفی توصیفی صورت گرفته و ابزار گردآوری داده ها، توسط منابع مکتوب و مدارک کتابخانه ای می باشد، ارایه مفاهیم، تعاریف و رویکردهای معماری زمینه گرا و چگونگی تاثیر اقلیم در طراحی اقامتگاه کوهستانی در جوانرود کرمانشاه می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری زمینه گرا ، ابعاد زمینه گرایی ، پست مدرن ، اقلیم ، جوانرود ، کرمانشاه