بررسی استفاده از مجراهای خورشیدی در طراحی روشنایی با تابش روز (رویکرد معماری و شهرسازی در اقلیم تهران)

فناوری های سبز با سرعت هرچه بیشتر در حال رشد و پیدا کردن بستر و اقلیم مرتبط با عملکرد خود می باشند و گهگاه تلفیق فناوری جدید با سیستم های سنتی بیشترین بهره وری و بالاترین صرفه جویی را خواهند داشت و البته این روند هزینه بالای انطباق برای راه اندازی را رقم می زند. لوله های خورشیدی به عنوان مجراهایی که نور متمرکز شده را منتقل و پخش می نمایند و نیاز به نور مصنوعی را در طول روز کاهش می دهند موضوع اصلی مقاله می باشد و اینکه شهر تهران به چه قسم از مزایای این فناوری می تواند بهره مند شود. در ابتدا با بررسی کتابخانه ای و مطالعه نمونه های موجود و مقایسه به شناخت این فناوری پرداخته می شود و سپس با بررسی مشخصات اقلیمی تهران و محدودیت ها به تحلیل داده های موجود، طراحی و آزمایش نمونه و ارایه پیشنهاد در مقیاس طراحی شهری و معماری پرداخته می شود. می توان بیان نمود ارایه جزییات بیشتر لوله های خورشیدی متناسب برای اقلیم و حتی مناطق مختلف تهران با در نظر گرفتن کاربری و ساعات استفاده از هر بنا این محصول را سریع تر وارد چرخه طراحی و سرمایه گذاری در مقیاس های شهری و معماری خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

لوله های خورشیدی ، اقلیم تهران ، طراحی شهری ، طراحی معماری