مطالعه موردی: مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی و پهن خارجی بین فرد فوتبالیست و بدن ساز

سندرم درد پاتلوفمورال از جمله شرایط متداولی است که ورزشکاران به آن مبتلا می گردند و هدف از روش های درمانی عمدتا بهبود عملکرد عضلات ثباتی مفصل پاتلا می باشد. هدف مطالعه حاضر مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی –پهن خارجی در ورزشکاران فوتبالیست و بدنساز بود. این مطالعه از نوع کاربردی و نیمه تجربی بود. 2 نفر مرد سالم با سن، قد، وزن و نوع ورزش ، 32) سال ،179 سانتیمتر ،95 کیلوگرم ، ورزشکار بدنساز) و(35 سال ،176 سانتیمتر ،85 کیلوگرم ، ورزشکار فوتبالیست) در این بررسی شرکت کردند. این افراد هیچگونه دردی در مفصل کشککی رانی نداشتند. پس از اندازهگیری حداکثر میزان نیروی انقباض عضلات چهار سر در حین حرکت با دستگاه جلو ران((Leg Extention ، توسط دستگاه Telemetric Electromyography از عضلات پهن داخلی و پهن خارجی، سیگنال الکتریکی تهیه گردید. سپس میزان فعالیت EMG در دو عضله پهن داخلی و خارجی حین حرکت اکستنشن زانو با دستگاه جلو ران ثبت شد و نسبت فعالیت RMS هر عضله به RMS حداکثر میزان انقباض ارادی عضله به دست آمد . پس از محاسبه نسبت تعادلی بین دو عضله، نسبت عضله پهن داخلی به پهن خارجی مشخص کرد که دو عضله در هر دو ورزشکار متعادل بوده و نسبت 1:1 داشتند. در هیچ یک از آزمودنی ها ضعف عضلانی و درنتیجه امکان زمینهسازی ایجاد انحراف کشککی رانی مشاهده نشد

کلیدواژه ها:

سندروم درد کشگکی رانی ، فعالیت الکترومیوگرافی ، عضله پهن داخلی ، عضله پهن خارجی ، ورزشکاربدنساز ، ورزشکار فوتبالیست