مقایسه اوج گشتاور ایزوکینتیک و زمان رسیدن به آن در پای برتر و غیر برتروالیبالیست های نخبه دانشگاه تبریز

مقدمه: پرشها و ضربات سرویس پرشی در والیبال به طور عمده با پای برتر و بصورت یکطرفه است، بنابراین توسط الگوهای حرکتی نامتقارن انجام میشود. به نظر میرسد این مسیله باعث پیشرفت سازگاری نامتقارن در سیستم عضلانی – اسکلتی اندام تحتانی والیبالیستها شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اوج گشتاور ایزوکینتیک و زمان رسیدن به آن در پای برتر و غیر برتر والیبالیستهای نخبه دانشگاه تبریز است.نتایج: نشان دادند هیچ تفاوت معناداری بین اوج گشتاور ایزوکینتیک نسبی و زمان رسیدن به اوج گشتاور بین پای برتر و غیر برتر وجود ندارد.نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر نشان دادند حرکات یکطرفه و نامتقارن والیبالیستها و استفاده بیشتر آنها از پای برتر به نظر نمی رسد موجب تغییرات معنادار در سیستم عضلانی اسکلتی والیبالیستها شود.

کلیدواژه ها:

گشتاور ایزوکینتیک ، زمان رسیدن به اوج گشتاور ، پای برتر ، پای غیر برتر