سیر تحول عوامل عمومی تشدید مجازات با رویکرد قانون جدید مجازات اسلامی

تشدید مجازات به صور مختلفی از جمله افزایش حداکثر مجازات ، محکومیت متهم به حداکثر مجازات ،محکومیت به مجازات های تکمیلی و غیره پیش بینی شده است. عوامل عمومی تشدید مجازات به سه عامل تکرار جرم ، تعدد جرم و سردستگی گروه مجرمانه تقسیم می شوند . این عوامل در هر جرمی موجب تشدید مجازات می شوند مگر در مواردی که قانونگذار منع نموده باشد همانند جرایم اطفال و جرایم سیاسی در تکرار جرم. از سال 1304 دو عامل تکرار جرم و تعدد جرم و از سال 1352 سردستگی گروه مجرمانه در قانونگذاری های ایران وجود داشته اند و در تمام این سال ها و قانونگذاری ها تا قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 نیز دچار تغییر و تحولات فراوانی شده اند و از جمله این تغییرات ، میزان و نحوه تشدید مجازات بوده است. عامل سردستگی گروه مجرمانه بیشتر از دو عامل دیگر جای بحث دارد، از این جهت که هم از سوی قانونگذار و هم از سوی نویسندگان حقوق جزا مغفول مانده بود و در قانون جدید بیشتر به این بحث پرداخته شده و بسیاری از مشکلات در قانون در این خصوص حل شده است گرچه هنوز مشکلاتی وجود دارد . دو عامل دیگر یعنی تکرار و تعدد جرم در قانون جدید تا حدودی به سامان رسیده اند. اهداف این پژوهش، در راستای تصویب قانون جدید نیازمند آن است که هر چه زودتر جامعه حقوقی به فکر تالیف کتب و رسالات و مقالاتی در رابطه با ارزیابی آن باشند.