بررسی جایگاه و سیر تحول مفهوم (اگو) در اندیشه هوسرل

سیر تطور مفهوم ((اگو)) در اندیشه هوسرل به مانند سایر مفاهیم موجود در تفکر او تحت تاثیر تحولات فکری او است. این مقاله در سه فصل بر اساس سه دوره فکری اندیشه هوسرل جایگاه عنصر ((اگو)) را مورد تحلیل قرار داده است. به منظور درک بهتر اگوی هوسرلی در بستر معرفت شناسی غربی با نگرش تطبیقی، این مسیله را در سه دوره مورد بررسی قرار می دهیم. در دوره اول که تحت عنوان دوران ضدیت با کانت و هم نوایی با هیوم از آن یاد می شود، هوسرل حضور یک من در جریان اندیشه را منتفی می داند. سپس در دوران دوم التفات به نگرش کانتی و تبعیت از آن به زیر نهادی برای عادات و افعال دایر می شود که با التفاتی که به اشیا دارد به ادراک آن ها می پردازد و همان من می اندیشمی است که کانت ان را همراه همیشگی ادراکات می داند و در نهایت دوران سوم با فراروی از اندیشه کانتی و پردازش اگو استعلایی مطلق و تاثیر پذیری از اندیشه هگلی اغاز می شود اگوی دین داران کم کم با ورود به عرصه های فرهنگ و تاریخ خود را از خود تنها انگاری حاکم بر اندیشه های سوبژ کتیویستی رهایی می بخشد.

کلیدواژه ها:

اگو ، اگو محض ، آگاهی ، التفات ، تقلیل