بررسی روندتغییرات تبخیر و تعرق گیاه مرجع در چند نمونه اقلیم گرم کشور با استفاده از آزممون ناپارامتری

در دو دهه اخیر تغییرات حاصله در اقلیم جهانی از جمله موضوعات مهم مطرح در بین کارشناسان منابع آب در سطح جهان بوده است. بررسی چگونگی تغییرات تبخیر و تعرق گیاه مرجع درایران طی سال های اخیر به عنوان پارامتر مهمی در برنامه ریزی های مدیریتی منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. طی تحقیقات صورت گرفته در برخی از نقاط جهان، روند تبخیر و تبخیر و تعرق پتانسیل در اکثر موارد کاهشی گزارش شده است. در این تحقیق از آمار و اطلاعات هواشناسی 15 ایستگاه سینوپتیک کشور واقع در اقلیم های گرم در دوره مشترک آماری 2006-1957 استفاده شد. به منظور بررسی روند داده های تبخیر و تعرق گیاه مرجع (ETo) در مقیاس های فصلی و سالانه در دوره آماری 50 ساله از دو آزمون ناپارامتری من - کندال و تخمین گر سن استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی روند Eto با دو آزمون نشان داد که 53 درصد ایستگاه ها در فصل های مختلف و یا در مقیاس سالانه دارای روند معنی دار و 47 درصد ایستگاه ها در کل عدم معنی داری را نشان دادند بیشترین روند معنی دارETo تأیید شده توسط هر دو آزمون، در فصل تابستان (47درصد ایستگاه ها) و کمترین معنی داری در فصل زمستان (7درصد ایستگاه ها) مشاهده شده است. نتایج نشان می دهد که در 70 درصد موارد شیب روند معنی دار Eto در مناطق مورد بررسی هم در مقیاس فصلی و هم در مقیاس سالانه منفی و در 30 درصد موارد میانگین شیب Eto مثبت است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، تبخیر و تعرق گیاه مرجع ، آزمون ناپارامتری.