بازنمایی زن دوم در سینمای ایران

مقاله حاضر به بررسی بازنمایی زن دوم در سینمای ایران در طی دو دهه 1370 و 1380 می پردازد. برای نیل به این هدف از روش کیفی نشانه شناسی استفاده و بر اساس الگوی سلبی و کاودری، رمزگان فنی و با به کارگیری رمزگان روایی بارت، ارجاعات و دلالت های موجود در متن فیلم، مشخص شده است. با تمرکز بر این الگوها، سعی بر این بوده که در چهار فیلم: ، شوکران و ، زن دوم و پاتو زمین نذار و زندگی خصوصی که به روشی هدفمند برگزیده شده اند، شخصیت زن دوم واکاوی و بازنمایی سینمایی از شخصیت زن دوم و کلیشه های به کار رفته در این بازنمایی آشکار شود.بنابر نتایج این مقاله می توان گفت در بازنمایی زن دوم شاهد کلیشه هایی هستیم که به کرات به تصویر در آمده اند. کلیشه هایی چون: ، یافتن تکیه گاه عاطفی و زن مدرن و مستقل و ، زن مطلقه ، اغواگری ، تنهایی ، مادرانگی ، دین داری ، تبریه شدن و مظلومیت ارتباط پنهانی و بی آبرویی عمده کلیشه های مطرح شده در این فیلم ها هستند. با بررسی این فیلم ها مشخص شد که زن دوم هرچند عمدتا در ابتدای امر اغواگر و فریبنده ظاهر می شود، اما در جریان داستان در جستجوی نقش همسر و در پی تشکیل کانون خانوادگی ست و در نهایت او از تقصیر ورود به این رابطه تبریه می شود. انگشت اتهام در خصوص ازدواج دوم عمدتا به سوی مردان متاهل است و اراده آن ها در ورود به این ارتباط اصیل شمرده می شود.

کلیدواژه ها:

بازنمایی ، سینما ، نشانه شناسی ، ایدیولوژی ، زن دوم ، خانواده