بررسی تاثیر مدیریت سطح ایستابی بر پروفیل شوری ناحیه توسعه ریشه در منطقه خشک ایران با استفاده از لایسیمتر

این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر مدیریت سطح ایستابی بر پروفیل شوری ناحیه توسعه ریشه در مناطق نیمه خشک ایران انجام شد. تیمارهای مدیریت سطح ایستابی شامل سه تیمار آبیاری زیرزمینی با سطح ایستابی کنترل شده در عمق 3/0، 5/0 و 7/0 متر از سطح خاک و یک تیمار زهکشی آزاد بود. آب با هدایت الکتریکی 5/1 دسی زیمنس بر متر برای ایجاد سطح ایستابی در تیمارهای آبیاری زیرزمینی و تامین آب آبیاری در تیمار زهکشی آزاد استفاده شد. گیاه آزمایشی یونجه یک ساله بود. نتایج نشان داد از این روش می توان در شرایط نیمه خشک استفاده نمود. در بررسی پروفیل خاک از نظر شوری (عصاره اشباع) مشخص شد که توزیع نمک در منطقه توسعه ریشه در هر چهار تیمار نزدیک بهم و کمتر از چهار دسی زیمنس بر متر (قبل از رسیدن به زمان آبشویی) می باشد. محصول یونجه در تیمارهای کنترل سطح ایستابی در 3/0 و 5/0 متری از سطح خاک، به ترتیب 73 و 94 درصد بیشتر از تیمار زهکشی آزاد بود.

کلیدواژه ها:

آبیاری زیرزمینی ، زهکشی ، شوری خاک ، کنترل سطح ایستابی ، لایسیمتر