بررسی رابطه حمایت اجتماعی درک شده با تاب آوری در بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت علی اصغر (ع) زاهدان

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: عربی
مشاهده: 383

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JDN-2-4_002

تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: با توجه به شیوع بالای بیماری دیابت این بیماری می تواند تاثیرات عمیق روانی بر جای بگذارد بنابراین لزوم توجه به عوامل تاثیرگذار و شناخت عوامل محافظت کننده و موثر بر سلامتی می تواند در بالا بردن سلامت روان بیماران دیابتی موثر باشد. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین حمایت اجتماعی و تاب آوری در بیماران دیابتی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی ( مقطعی) می باشد. 95 نفر از مراجعین به روش سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (MSPSS) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی، از روش های آمار استنباطی ( ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی، تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیون خطی) به وسیله ی نرم افزار SPSS استفاده شد.یافتهها: یافته های این پژوهش نشان داد که بین حمایت اجتماعی با تاب آوری همبستگی معنی داری وجود دارد .(P<0/0001, r=0/54) در بین زیر مقیاس های حمایت اجتماعی به ترتیب حمایت اجتماعی خانواده، حمایت اجتماعی افراد مهم زندگی و حمایت اجتماعی دوستان بیشترین ارتباط را با تاب آوری دارند .(P<0/0001) نتایج رگرسیون نیز نشان داد که حمایت اجتماعی % 28 از تغییرات تاب آوری را پیش بینی می کند.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش دریافت حمایت اجتماعی، افزایش میزان تاب آوری در بیماران دیابتی را در پی دارد که این امر می تواند در مقابله با مشکلات و هیجانات به فرد کمک کند.

نویسندگان

حسین لکزایی

کارشناسی ارشد روان پرستاری، دانشکده ی پرستاری و مامایی رازی کرمان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.

علی منصوری

کارشناسی ارشد پرستاری بهداشت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی زابل، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.

فاطمه باماری

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، دانشکده ی پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.

مریم خمری

کارشناس پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران.