بررسی امکان جانشینی روش تجاری مینی تیوبر با روش هیدروپونیک باز در تولید سیب زمینی

تولید حجم زیاد غدهچه (مینی تیوبر) سیب زمینی (.L tuberosum Solanum (در زمان کوتاه،نیازمند وجود شرایط محیطی کنترل شده همانند گلخانه ها است؛ تا از نابودی و آسیب غده های بذری جلوگیری شود. هدف از این پژوهش معرفی روشی جدید در تولید غدهچه سیبزمینی با هزینه کمتر و ضریب تکثیر بالاتر بود. بنابراین برای ارزیابی کارایی روشهای کشت از نظر میزان تولید غدهچه، این روشها در کرتی تقسیم شده با طرح پایه بلوکهای تصادفی، برای 4 مرتبه تکرار و بررسی شد. در این آزمایش روشهای کشت (کشت در ماسه و کشت در پیتماس) به عنوان کرت اصلی و گونهها (آگریا و سانته) به عنوان کرت فرعی درنظر گرفته شدند. براساس نتایج درصد استقرار گیاهچه ها در روش هیدروپونیک (کشت در ماسه) به طور معناداری بالاتر از روش تجاری موجود (کشت در پیتماس) بود. در روش هیدروپونیک ماسه پرلیت، تعداد غده چه تولیدشده در واحد سطح و در هر گیاه به ترتیب 70 و44 درصد افزایش داشت و وزن مخصوص غدهچهها کاهش یافت. در هر 3 اندازه آزمایشی میزان جوانهزنی غدهچهها، نیتروژن کل و درصد پروتیین خام غدهچههای برداشتشده متاثر از روشهای کشت و گونهها بررسی شد. بنابراین روش کشت در ماسه به دلیل پایینتربودن هزینه اولیه بستر کشت و بالاتربودن ضریب تکثیر، روشی ارزان و کارآمد برای تولید غدهچه سیب زمینی معرفی شد.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، غدهچه ، غده زایی ، هیدروپونیک