مکان یابی QTL های کنترل کننده صفات زراعی جمعیت هاپلویید مضاعف جو حاصل از Morex×Steptoe در شرایط تنش خشکی

به منظور مکانیابی نواحی ژنومی کنترل کننده برخی صفات زراعی مرتبط با تحمل به خشکی و تعیین ارتباط آنها با عملکرد دانه، آزمایشی با 72 لاین هاپلویید مضاعف جو به همراه والدین آنها (استپتو و مورکس)، در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل، در قالب دو طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط نرمال و تنش خشکی اجرا گردید. صفات زراعی طول سنبله، طول ریشک، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد پنجه دربوته، تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه مورد اندازه گیری قرار گرفتند. آماره های آماری ساده، تجزیه واریانس مرکب، همبستگی های ساده فنوتیپی داده ها پس از میانگین گیری محاسبه شدند. تجزیه QTL به روش مکانیابی فاصلهای مرکب (CIM (انجام شد. برای کلیه صفات مورد مطالعه اثر اصلی رقم بسیار معنیدار و تفکیک متجاوز از والدین در دو جهت مثبت و منفی مشاهده شد. در مجموع 40 عدد QTL شناسایی و واریانس فنوتیپی توجیه شده بوسیله این QTL ها از 97/11 تا 49/64 درصد متغیر بود. بیشترین مقدار LOD بالا و حدود اعتماد کم QTL ها نشان 2 برای طول سنبله و روی کروموزوم 3H بدست آمد. R داد که پیوستگی بین مارکرها و QTL ها زیاد بوده و میتواند در برنامههای اصلاحی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

QTL ، مقاومت به خشکی ، صفات زراعی ، جو