مدیریت خطر و ارزیابی ریسک در ایمنی ریلی

مقدمه: در سیستم حمل و نقل ریلی، گذرگاه های ریلی- جاده ای از نظر ایمنی به عنوان یک نقطه بحرانی و در سیستم جاده ای به عنوان یک مکان دارای شرایط خاص شناخته می شوند. بررسی ها نشان می دهند هر چند تعداد تصادف ها در گذرگاه ها نسبت به دیگر نقاط جاده ای در ایران کم است، اما نسبت به تعداد گذرگاه ها و نیز نسبت به سوانح راه آهن بسیار بالا است. شناسایی گذرگاههای پرخطر به منظور بهسازی سریع و تخصیص بهینه منابع و امکانات محدود، راهکاری اساسی برای کاهش اثرات زیانبار تصادفات است.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی است که در سال94-95 صورت گرفته است ازروش بررسی حادثه تری پود بتا برای جمع آوری داده ها استفاده شد و در نهایت داده ها توسط آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزارSPSS v. 16 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج و بحث: براساس نتایج حاصل از این پژوهش، طی دوره اواخر سال 94 الی اوایل سال 95 حوادثبرخورد با کشنده ها و کامیون ها 60 درصد، برخورد با تجهیزات و آسیب به افراد هر کدام 20 درصد به ترتیب بیشترین آسیب های ناشی از حوادث ریلی بوده اند. پیشنهادات: شرکت های حمل و نقل ریلی شرایط کاری دشواری را تجربه می کنند که در طی آن ممکن است خطوط، قطارها، تجهیزات و افراد در مواجهه با شرایط کاری و محیطی سختی قرار گیرند. با توجه به اینکه قبل حادثه هیچگونه اقدام کنترلی نبوده است برای ارتقا سیستم ریلی و کاهش حوادث به تعیین حریم ایمن راه آهن و تهیه و ابلاغ استوالعمل ایمنی اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت خطر ، ایمنی ریلی ، حوادث