تاثیر سطوح متفاوت تداخل زمینه ای بر اجرای مهارت پاس در پسران دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی یکی از گسترده ترین اختلالات رفتاری شناخته شده در کودکان در سنین مدرسه است، که به نظر می رسد در آموزش مهارت های حرکتی و ورزشی کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر سطوح متفاوت تداخل زمینه ای بر اجرای مهارت پاس در پسران دارای ADHD غیربالینی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر 6 تا 12 ساله بیش فعال مقاطع ابتدایی مدارس شهر شیراز در سال تحصیلی 95-96 بودند. پس از غربالگری با استفاده از فرم SNAP-IV، افراد نمونه از میان 265 دانش آموز، تعداد 56 نفر انتخاب شدند که این افراد به روش انتساب تصادفی در گروه های مورد مطالعه قرار گرفتند. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی شامل دو گروه آزمایشی (تداخل زمینه ای بالا شامل 19 نفر و تداخل زمینه ای پایین شامل 20 نفر) و یک گروه کنترل (دارای تمرین بدنی شامل 17 نفر) بود که بصورت پیش آزمون و پس آزمون اجرای مهارت پاس ارزیابی شد. هر دو گروه آزمایشی در 10 جلسه تمرین مهارت های حرکتی بنیادی که هر جلسه تمرینی شامل 45 دقیقه بود، شرکت کردند. نتایج این پژوهش نشان داد که انجام تمرینات باعث بهبود اجرای مهارت پاس (p=0/000) می شود. دستیابی به این نتایج در حالی که تاکیدی بر نقش تمرین و برنامه ریزی مناسب آن در آموزش مهارت های حرکتی دارد، به نظر می رسد چالش نو را در مبانی نظری برنامه ریزی تمرین و نحوه ی استفاده از آن برای گروه های خاص به ارمغان بیاورد.

کلیدواژه ها:

تداخل زمینه ای ، مهارت پاس ، اختلال نقص توجه/ بیش فعالی