تاثیر تمرینات فوتبال بر زمان واکنش و زمانبندی پیشبین انطباقی پسران 8- 10 ساله

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 667

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SBSP01_010

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

هدف کودکان از فعالیت لذت بردن است و لذت بردن از فعالیت ورزشی در قالب بازی اثرات فعالیت بدنی مبتنی بر مدرسه را تعدیل می کند. تاکید تمرینات گذشته عمدتا بر یک فعالیت خاص و یا یک عامل آمادگی جسمانی بود که اغلب به علت فشار بالای تمرینات و عدم جذابیت برای کودک کارایی لازم را نداشت. به نظر می رسد باتوجه به ظرفیت توجه محدود کودکان می توان از رشته های ورزشی گروهی که دارای تنوع بالاتری بوده و فشار شدیدی را بر کودک اعمال نمی کند و بر چندین فاکتور آمادگی جسمانی اثرگذار هستند، بهره برد. چنانچه این فعالیت ها بر مهارت های شناختی نیز اثرگذار باشند، می تواند جایگزین بسیار مناسبی برای تمرینات سنتی در مدارس باشد. با این حال تحقیقات این حوزه گاهی متناقض هستند، به گونه ای که برخی فعالیت بدنی بر کارکرد ذهنی کودکان را بی اثر و یا کم اثر دانسته درحالی که برخی دیگر بر اثر تقویت کنندگی فعالیت بدنی بر کارکرد ذهنی تاکید دارند. بر این اساس هدف، بررسی تاثیر تمرینات فوتبال بر زمانبندی پیش بین انطباقی و زمان واکنش پسران 8- 10 ساله بود. بدین منظور 30 پسر در دامنه سنی مذکور به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. اعضای گروه کنترل در فعالیت سازمان مندی شرکت نداشتند اما گروه آزمایشی در برنامه تمرینی هشت هفته ای فوتبال شرکت داشتند. در گروه آزمایشی سه جلسه تمرین برگزار می شد که هر جلسه 90 دقیقه به طول می انجامید و مبتنی بر بازی بود. شرکت کنندگان دو آزمون زمانبندی پیش بین انطباقی و زمان واکنش ساده را در پیش آزمون و پس آزمون انجام دادند. در این پژوهش از آزمون استروپ و آزمون ATC به ترتیب برای اندازه گیری زمان واکنش و زمانبندی پیش بین انطباقی استفاده شد که هر دو دارای روایی و پایایی داخلی هستند. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون t مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد برنامه تمرینات فوتبال می تواند منجر به بهبود مهارت زمانبندی پیش بین انطباقی شد. بااین وجود 8 هفته تمرین فوتبال در بهبود توانایی زمان واکنش نقش بسزایی ندارد. به دلیل ارتباط نزدیک عملکرد مخچه و قشر پری فرونتال، رشد شناختی و حرکتی با هم درارتباطند و حرکت می تواند منجر به رشد شناختی در حوزه کارکردهای اجرایی شود که با نظر پیاژه همخوانی دارد. همچنین ارتباطات شناختی- عصبی می تواند به وسیله تجربیات محیط تغییر کند که با دیدگاه بومشناختی مطابقت دارد. علت احتمالی عدم تاثیرپذیری زمان-واکنش از فعالیت بدنی این است که زمان واکنش انتخابی نسبت به زمان واکنش ساده بیشتر تحت تاثیر تمرین قرار می گیرد و برای مشاهده تغییر در زمان واکنش ساده نیاز به تعداد جلسات بیشتری احساس می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات فوتبال ، زمانبندی پیش بین انطباقی ، زمان واکنش

نویسندگان

محبوبه حاتمی شاه میر

کارشناس ارشد رشد حرکتی دانشگاه خوارزمی

عباس بهرام

استاد تمام دانشگاه خوارزمی تهران

فرهاد قدیری

استادیار دانشگاه خوارزمی تهران