ارزیابی کاربرد تیر پیوند قایم بین مهاربند 7و8 در قاب های فولادی با اتصالات نیمه گیردار

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، روش های گوناگونی برای طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله وجود دارد. سیستم مهاربندی واگرا، متداول ترین سیستم سازهای برای مقابله با بارهای لرزه ای در ساخت و سازهای فولادی است. با توجه به قابلیت ایجاد بازشو در قابهای مهاربندی شده واگرا و کاربرد آن در مقاوم سازی ساختمان های موجود بعلت تاثیر کم در وزن سازه موجود استفاده از آن روز به روز با گسترش مواجه است. سیستم مهاربندی با تیر پیوند قایم جفت بین مهاربند هفت و هشت جدیدترین نوع این نوع مهاربندها می باشد. ویژگی اصلی این سازه ها متمرکز نمودن تخریب سازه در تیر پیوند قایم میباشد. از این رو تیر پیوند همچون فیوزی عمل کرده و از گسترش تخریب به سایر اعضای اصلی سازه ممانعت میکند. طول تیر پیوند قایم، تعداد تیر پیوند و کاربرد سخت کننده در امتداد آن تاثیر بسزایی روی رفتار کلی قاب دارند. لذا در این تحقیق رفتار کلی قاب مهاربندی شده واگرا با تیر پیوند قایم جفت بین مهاربند هفت و هشت با اتصالات نیمه گیردار تحت تاثیر بار جانبی بررسی شده و تاثیر کاربرد تیر پیوند قایم جفت و سخت کننده در امتداد آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این تحقیق از نرم افزار اجزای محدودABAQUS بدلیل دارا بودن امکانات مورد نیاز برای تحقیق بر روی قاب های مورد مطالعه، استفاده شده است. مدل سازی نمونه ها در نرمافزار انجام شده و منحنی های هیسترزیس، نمودارهای مقایسه ای بار کمانش، ضریب شکل پذیری، سختی و مقاومت برای 13 نمونه مورد بررسی در این تحقیق بدست آمده است. بعد از انجام تحلیل روی نمونه ها مشخص گردید، نمونه هایی که دارای طول پیوند کوتاه و دارای سخت کننده های مورب برای جلوگیری از کمانش تیر پیوند، بهترین عملکرد را دارند.

کلیدواژه ها:

تیر پیوند قایم ، مهاربند7و8اتصالات نیمه گیردار ، آباکوس