بررسی مقایس های تفکر انتقادی، خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت بین مدارس ابتدایی هوشمند و عادی شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر مقایسه، تفکر انتقادی، خودتنظیمی و انگیزه پیشرفت بین مدارس ابتدایی هوشمند و عادی پایهچهارم و پنجم ابتدایی شهر ایلام بوده است روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای میباشد جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم و پنجم شهر ایلام در سال 96-95 مشغول به تحصیل بودند، که تعداد آنها 4464 نفر بود. حجم نمونه پژوهش 354 دانش آموز با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای انتخاب شدند ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش: الف: پرسشنامه خود تنظیمی تحصیلیبوفارد و همکاران (1995)، ب- آزمون تفکر انتقادی کالیفرنیا (1990)، ج- پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (1977). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، واریانس) و آماراستنباطی (آزمون t مستقل) استفاده شده است با توجه به تحلیل داده ها نتایج نشان داد که بین میانگینخودتنظیمی، تفکر انتقادی و انگیزه پیشرفت در مدارس هوشمند و عادی تفاوت وجود دارد و این میانگین درمدارس هوشمند بالاتر از مدارس عادی است میتوان نتیجه گرفت که در این زمینه مدارس هوشمند را می توان بهعنوان یکی از نمادهای حضور فناوری در عرصه آموزش در نظر گرفت یکی از مسایلی که باید همواره مد نظرمسیولان و برنامه ریزان مدارس هوشمند قرار گیرد، ارزیابی تحقق اهداف تعیین شده برای این مدارس است.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت ، تفکر انتقادی ، خودتنظیمی ، مدارس هوشمند