نقش هویت مکانی و تعلق خاطر به محیط در پدافند غیرعامل

محل سکونت وشهرها تجلی گاه انتزاعی و اجتماعی، و نماد اعتقادات و باورها و مظهر زندگی و تعلقات و خاطرات بوده، که عرصه های عمومی آن بستر حضور و فعالیت شهروندان می باشد. هویت انسان ها و تعلق خاطر و خاطرات جمعی، از عمده مشترکات ملی و هر جامعه و منطقه محسوب شده، که همواره موجب وحدت بیشتر بوده است؛ و فقدان هویت مکان و عدم احساس تعلق موجبات سرخوردگی و ایجاد سرخوردگی و بی تفاوتی را فراهم خواهد نمود. طراحی و برنامه ریزی متناسب در فضاهای شهری، احیاء هویت و حفظ خاطرات و ارتقاء حس رضایت مندی را در بر خواهد داشت. شکل گیری خاطرات جمعی و تعلق خاطر در نسل ها، مستلزم بستر مناسب و وقوع رویداهای شهری و معماری فراهم خواهد شد. بهره گیری از تعاملات و حیات اجتماعی شهروندان در محیط های شهری، از غنی ترین پشتوانه ها به شمار رفته و تحولات شگرفی را بدنبال خواهد داشت. تقویت و رویکرد به هویت و تعلق خاطر در فضاهای کالبدی و محیطی شهرها، ضمن بازیابی ارزش ها، بازآفرینی نقش مشارکت عمومی و توانمند سازی روحی و روانی جامعه را نیز شامل میگردد. نقش شهروندان در پدافند غیر عامل بر کسی پوشیده نبوده، که توجه و تامین و ارتقاء نیازهای روحی و روانی آنان، حمایت و پشتیابی متقابل را در پی خواهد داشت. عوامل هویت مکان، تعلق خاطر و مشارکت اجتماعی، هر یک به تنهایی انگیزه های لازم را در سطح جامعه، در دفاع همه جانبه از دست آوردها خود، در پی خواهد داشت. اساس جهان بینی همواره با محیط هم کنش بوده و بر یکدیگر تاثیرگذار خواهند بود. طراحی و معماری با پشتوانه ملی و فرهنگی با مضمون تعلق خاطر و رضایت مندی، در راستای معیارها و ضوابط پدافند غیرعامل، از هر نظر تامین کننده نیازهای سطوح مختلف خواهد بود. حال سوال اینکه: جایگاه هویت مکانی و ملی، از چه میزان تاثیر در پدافند غیر عامل برخوردار است تعلق خاطر به مکان و هویت چه نقشی درروحیه مردم در پدافند غیر عامل خواهد داشت این پژوهش ضمن بازخوانی و باز تعریف مویلفه های کلان و بکارگیری روش توصیفی و تحلیلی از طریق مطالعات اسنادی وکتابخانه ای قصد واکاوی و تشریح سوالات مطرحه شده را دارد .

کلیدواژه ها:

هویت ، تعلق ، محیط ، مکان ، پدافند غیر عامل