ارزیابی وبرآورد روش زمان بندی بسته ای تقدم چند سطحی متحرک برای شبکه های حسگر بی سیم

محیطهایی با کاربردهای آنی زیادی وجود دارد که در آنها استفاده از شبکههای حسگر بیسیم رو به رشد است؛ به خصوص در کاربردهای نظامی نظارت بر سلامت دیدهبانی امنیتی و WSN ها مجموعهای از گرههای حسگر کوچک که مانند عمر باتری محدودیت منبع دارند. بنابراین بسیاری از تحقیقات در زمینهی WSN ، سعی در بالا بردن بازده انرژی و افزایش طول عمر آن دارد. در این مقاله بر روی طرح زمانبندی بستهای که نقشی بسیار مهم و حیاتی در بهبود بازده انرژی و عملکرد QoS دارد؛ کار میکنیم. در حال حاضر تعداد زیادی طرح زمانبری بستهای وجود دارد که محققان در کاربردهای WSN از آنها استفاده میکنند از جمله First Come First Served ، روشهای زمانبندی تقدم انحصاری و غیر انحصاری. با این وجود این روش از محدودیتهایی از قبیل هزینه مسیریابی بیشتر؛ تاخیر بیشتر بین مقصدها و در نتیجه مصرف انرژی بیشتر دارند. در این مقاله هدف بررسی الگوریتم جدیدی است که محدودیت روش موجود را از بین ببرد و QoS بهتر و مصرف انرژی کمتری داشته باشد. الگوریتم مورد بررسی؛ روش زمانبندی تقدم چندسطحی متحرک (DMP) نام دارد. همانطوری که از نام آن مشخص است؛ این روش بصورت پویا و به عنوان هر نیاز زمانبندی بستهای کار میکند. سه ساختار مورد استفاده برای این الگوریتم وجود دارد که آنها را در زمانبندی تقدم و کاربردهایی مانند کاربردهای آنی و غیر آنی به کار میگیرد. درساختار اول بستههای زمان واقعی با بیشترین تقدم پردازش شدند. در ساختار دوم بستههای اطلاعات زمان غیر واقعی با بیشترین تقدم نسبت به ساختار سوم پردازش شدند. در ساختار سوم بستههای اطلاعات زمان غیر واقعی که در محل دریافت میشوند مورد پردازش قرار گرفتند. تخمین عملی این روش با استفاده از NS2 انجام میشود.

کلیدواژه ها:

زمانبندی بسته ای ، زمان بندی تقدم غیر انحصاری ، زمان غیر واقعی ، زمان بندی تقدم انحصاری ، شبکه ی حسگر بیسیم