بومی سازی واولویت بندی شاخص های شهرخلاق در مناطق 15 گانه شهراصفهان

عصرحاضر،عصر تحولات وتغییرات شگرف در فناوریها درجهت توسعه پایدار میباشد. عصری که ساختار فکری آن آکنده ازعمق بخشیدن به اطلاعات وتوجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانشگرا است،از آنجاکه امروزه مدیریت دانش بعنوان شاخصی جدید از نوآوری در شهرها مورد توجه صاحب نظران قرارگرفته است.باید توجه شود که در روند جهانی شدن،خلاقیت یکی از مهمترین عوامل رشد وموفقیت شهرهای در حال رقابت به شمار میرود.اصفهان شهری پویا،زنده ومردم محور است و دارای تنوع اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی وهمچنین شهری تاریخی می باشد وتوانسته است در حوزه صنایع دستی به شبکه شهرهای خلاق بپیوندد. نکته حایز اهمیت دراین است که اصفهان قابلیت ارتقا خلاقیت در دیگر ابعاد مطرح شده شهر خلاق را نیز دارد ولی همچنان با شهر خلاق ایده آل فاصله زیادی دارد وشناخت وتقویت پتانسیل های موجود سبب ارتقا دیگر ابعاد خلاقیت میگردد. علیرغم ضرورت این موضوع،تنها چند پژوهش در مقیاس خردتر وبا جامعیت ابعاد وشاخص های بسیارکمتر صورت گرفته است وخلاء مطالعاتی در مقایسه با اهمیت این موضوع به چشم می آید.پژوهش حاضر سعی بر آن داشته با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی ، همچنین با بهره گیری از داده های ثانویه وتهیه پرسشنامه ازکارشناسان ذیربط ابتدا شاخص های شهرخلاق را استخراج و بومی سازی نموده وسپس میزان تاثیرگذاری آنها مشخص گردد،که پس از مطالعات صورت گرفته،ابعاد شهر خلاق در6 مولفه،سرمایه های انسانی-اجتماعی،گردشگری،اوقات فراغت و رفاهی،فرهنگی-هنری،کالبدی و اقتصادی و43 سنجه ذیربط مورد پژوهش و رتبه بندی قرار گرفت ومشخص شد ازمیان 6 مولفه انتخابی میزان تاثیرگذاری مولفه فرهنگی-هنری درتحقق شهرخلاق بیشتر وکمترین میزان را مولفه کالبدی بخود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر خلاق ، طبقه خلاق ، اقتصاد خلاق ، گردشگری خلاق