ارزیابی قابلیت اطمینان گروهی از سیستم های مطمین با استفاده از مدل نیمه مارکوف درحضور عیوبی با توزیعهای آماری غیرنمایی

نظریه ی اولیه ی نیمه مارکوف در سال های 1954 و 1955 ارایه شد. اما نظریه ی اولیه کاربردی نبود و افراد زیادی در کامل کردن آن نقش داشتند. سپس تعاریف و نتایج اولیه ای از فرآیند تجدید پذیر مارکوف و فرآیند نیمه مارکوف ارایه شد. فرآیندهای تصادفی ابزاری برای ارزیابی سیستم ها در طول زمان هستند. فرآیند نیمه مارکوف و کاربردهای آن یک نمایش مدرن از قابلیت اطمینان، تعمیر و نگهداری دستگاه های فضای حالت گسسته و زمان پیوسته به شمار می آیند. توزیع خرابی نرم افزار از نوع تابع ویبال است. توزیع عیوب در دستگاه های مخابراتی از توزیع ارلانگ پیروی می کند. ارزیابی قابلیت اطمینان و ایمنی چنین سیستم هایی با مدل نیمه مارکوف که در آن گذر حالت ها ثابت نبوده و با یک تابع زمانی مشخص می شود امکان پذیر می شود. در واقع مدل نیمه مارکوف حالت جامع تر مدل مارکوف متعارف است که در آن گذرها توزیع غیر نمایی دارند. این مقاله پس از بررسی انواع مدل های مارکوف، بررسی قابلیت اطمینان سه دسته از سیستم های مطمین (سیستم های رزرو سرد، رزرو گرم و NMR) را با انواع خرابی های (با توزیع) غیرنمایی (ویبال و گاما) مورد مطالعه قرار داده است.

کلیدواژه ها:

تابع توزیع خرابی ، تابع ویبال ، تابع گاما ، مدل نیمه مارکوف ، تبدیل استیلتجس ، قابلیت اطمینان