تحلیل آزمایشگاهی تغییرات فشار و تاثیر آن بر تولید انرژی (مطالعه موردی سد و نیروگاه کارون 3)

برآورد میزان تولید انرژی برق آبی برای طراحان سدهای نیروگاهی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و اقتصادی بودن یک پروژه نیروگاهی در گرو کمتر بودن هدر رفت انرژی می باشد. در پژوهش حاضر با استفاده از مدل هیدرولیکی سد کارون 3، میزان افت انرژی در هر یک از سازه های منتقل کننده آب از مخزن تا نیروگاه با اندازه گیری فشارها محاسبه گردید. آزمایش ها در3 تراز مختلف و با دبی حداکثر هر آبگیر انجام شد. در ادامه مبادرت به محاسبه ضریب تخلیه آبگیر در این 3 تراز شد. نمودار فشارها در طول سازه رسم گردید و احتمال وقوع کاویتاسیون بررسی گردید. آزمایش ها که در حضور دیواره ضدگرداب طراحی شده، انجام گردید، نشان داد که با افزایش سطح آب مخزن در دبی ثابت، میزان ضریب تخلیه افزایش می یابد. همچنین مشخص گردید که در تمامی سازه های در مسیر جریان به جز آبگیر (همراه با دیواره ضدگرداب)، با افزایش سطح آب مخزن، میزان افت انرژی بیشتر شده است. در ادامه با بررسی فشارها در مسیر سازه از محل مخزن تا توربین ها هیچ گونه احتمال وقوع کاویتاسیون ثبت نگردید. سازه انشعاب را می توان به عنوان یکی از پر استهلاک ترین سازه ها در مسیر جریان دانست.

کلیدواژه ها:

سد و نیروگاه کارون3 ، اتلاف انرژی ، مدل فیزیکی ، فشارهای پیزومتریک ، کاویتاسیون